Алберт Ајнштајн-Аллах е најголем

Еден од најголемите и најпознати научници на сите времиња, дошол до едно сознание при гледање во една мушичка.

Куран за мозокот

Куранот за мозокот (церебрум)



Бог во Куранот рекол за еден од лошите неверници кои му забранувале на Веровесникот Мухамед да се моли во Ќаба:

„Но, не! Ако не престане со тоа, Ние навистина ќе го фатиме за чело, за челото лажно и грешно!“
(Куран, 96: 15 - 16)

Зошто Куранот ни опишува дека од предниот дел на главата, доаѓаат лажењето и грешењето? Зошто Куранот едноставно не вели дека таа личност е лажго и грешник? Која е врската меѓу предниот дел од главата и лажењето и грешењето?
Ако погледнеме во черепот на предниот дел од главата, ќе ја видиме префронталната област на мозокот. Што ни вели психологијата за функционирањето на оваа област? Книгата насловена како „Основите на анатомијата и психологијата“, за овие области ни вели: „Мотивацијата и намерата, за планирање и започнување на движења се случуваат во предниот дел на черепот, префронталната област. Ова е е регионот на асоцијативната кора.“ Исто така во книгата е напишано: „Во врска со вмешаноста на мотивацијата, префронталната област исто така се претпоставува дека е центарот за агресија.“
Значи, оваа област на мозокот е одговорна за планирањето, мотивирањето и започнувањето на доброто или грешното однесување и исто така е одговорна за зборувањето на лаги или зборувањето на вистината. Според ова, погодно е да се опише предниот дел како одговорен за лажењето и грешењето,и како што стои во Куранот за оној кој лаже и прави гревови: „... за челото лажно и грешно!“

Функционалните региони сe на левата хемисфера на мозочната кора. Префронталната област е лоцирана во предниот дел на мозочната кора. („Основите на анатомијата и психологијата“ , стр. 210)
Научниците, во последните шест години ја имаат откриено функцијата на префронталната област, според проф. Кејт Л. Мур.

Зарем не се смешни тврдењата на неверниците дека сето ова е настанато по некоја природна случајност, А Аллах вели во Куранот за оние кои што имаат разум:
Ние ќе им ги пружиме доказите Наши во пространствата вселенски, а и во нив самите, додека не им биде сосема јасно дека Кур’анот е вистина. А зар не е доволно тоа што Господарот твој за се е известен?(Куран 41/53)

Аллахово чудо на создавање – имунолошкиот систем на човекот

Аллахово чудо на создавање – имунолошкиот систем на човекот


Секојдневно во нашите внатрешни делови на нашето тело се води војна, а тоа ние и да не го запазуваме. Од една страна се вирусите и бактериите кои бараат да навлезат во нашето тело и да го стават под контрола, а од друга страна се имуните ќелии кои го штитат нашето тело од овие непријатели.


Непријателите очекуваат во офанзивна положба како би нашле пат кон саканото подрачје, кон кои тежнеат да влезат штом им се укаже прва поволна прилика. Меѓутоа, силните, организирани и дисциплирани војници (имуните ќелии) во нападнатите области нема да им дозволат на непријателите така лесно да успеат во своите намери. Прво “војниците“ кои ги уништуваат и неутрализираат “непријателските војници“ (фагоцити)стигнуваат на бојното поле. Меѓутоа, некогаш битката е “потешка“ отколку што овие војници би можеле да поднесат. Во такви околности други војници (макрофаги) се повикани во “борба“. Нивното учество предизвикува тревога во нападнатата област и уште едни војници (помошни Т ќелии) бидуваат повикани во битката.


Овие војници добро ја познаваат локалната популација. Тие брзо ја распознаваат својата војска од непријателската. Веднаш активираат војници кои имаат улога да произведуваат оружје (Б ќелии). Овие војници имаат исклучителни можности. Иако никогаш пред тоа не го виделе непријателот, тие се во состојба да созададат оружје кое ќе го онеспособи. Освен тоа, носат и оружје кое така брзо го создаваат што веднаш можат да го употребат. Во тек на ова патување, тие успеваат во тешката задача, да не предизвикаат никаква штета на сојузниците. Подоцна, доаѓаат напаѓачките екипи (убивачки Т ќелии). Овие убивачки Т ќелии испалуваат отровен материјал, кој го носат со себе, кон најосетливите непријателски точки. Во случај на победа, доаѓа уште една група на војници на местото на битката (пригушувачки Т ќелии) и ги испраќаат сите војници назад во нивниот камп. Војниците кои пристигнуваат последни на местото на битката (ќелии на помнење) ги снимаат сите информации за непријателот, како би можеле да ги искористат во случај на слична инвазија во иднина.

Прекрасната армија за која се говореше е имуниот систем во човековото тело. Сето горе наведено го извршуваат микроскопски ќелии невидливи за голото око.

Колку луѓе се свесни дека поседуваат така организирана, дисциплирана и беспрекорна војска во своите тела? Колку од нив се свесни дека се опкружени од сите страни со микроби кои ако не бидат спречени можат да предизвикаат сериозна болест или дури и смрт. Навистина, постојат многу опасни микроби во воздухот кој ги вдишуваме, во водата која ја пиеме, храната која ја конзумираме и површините кои ги допираме, иако особата е несвесна за сите овие случувања, ќелиите во нејзиното тело прават огромни напори да ја спасат од болест која би можела да предизика дури и смрт.

Способноста на сите имуни ќелии да ги распознаваат непријателските ќелии од ќелиите на телото, способноста на Б ќелиите да припремаат оружје за неутрализиранје на непријателот кој нигогаш пред тоа не го виделе, нивната способност да создаваат онолку оружје колку им е потребно за употреба без неповолно делување врз било која ќелија од телото, ќелии кои припремаат сигнали извршувајќи ја својата должност во потполност без никакво приговарање, а секоја од нив знае што да работи, и нивното враќање на првобитната положба се врши без никакви проблеми штом ќе ја извршат својата задача и можноста на ќелиите за помнење, се само некои од впечатливите особини на овој систем.
Поради сите овие причини ниту еден еволуционист никогаш не пишувал за развојот на имуниот систем.
Многу е тешко за личноста да преживее ако не поседува имун систем, или ако тој неисправно функционира, бидејќи би била изложена на сите микроби и вируси кои се наоѓаат во надворешниот свет. Денес, таквите луѓе можат да живеат само во специјално изолирани простории без никаков контакт со било кој или било што од околината. Заради тоа невозможно е личноста која нема имунолошки систем да преживее во примитивна средина. Ова нè носи до заклучок дека таков комплекс како што имунолошкиот систем, може да се создаде само еднаш и со сите елементи недопрени.

Зарем не се смешни тврдењата на неверниците дека сето ова е настанато по некоја природна случајност, А Аллах вели во Куранот за оние кои што имаат разум:

Ние ќе им ги пружиме доказите Наши во пространствата вселенски, а и во нив самите, додека не им биде сосема јасно дека Кур’анот е вистина. А зар не е доволно тоа што Господарот твој за се е известен?(Куран 41/53)

ЧОВЕЧКАТА РЕПРОДУКЦИЈА ВО КУР’АНОТ

--------------------------------------------------------------------------------




Репродукцијата е тема за која секое одамнешно дело, штом барем малку се впушти во детаљи, неминовно изразува погрешни концепции. Во средниот век, дури и во периодот кој не е многу оддалечен, репродукцијата била окружена со разновидни митови и празноверија. Како и би можело инаку да биде, кога за разбирањето на нејзините сложени механизми на човекот му било потребно да ја запознае анатомијата, да го открие микроскопот и да се родат таканаречени основни знаења, со кои се напојувала физиологијата, ембриологијата, опстетриката и др. Во Кур’анот е наполно поинаку. Книгата на бројни места евоцира прецизни механизми и наведува сосема определени фази на репродукцијата, а во случај на нејзиното читање да не пружи ни најмал исказ проникнат со неточност. Сето тоа е изразено со едноставни термини лесно достапни на човечкото разбирање и наполно сообразни со она што ќе биде откриено многу подоцна.


Евоцирана во десетици кур’ански стихови, без било каков видлив ред, човечката репродукција е изложена со помош на искази од кои секој се однесува на едно или повеќе посебни прашања. Треба да ги прегрупираме за да се створи претстава во целина. Со тоа, овде, како и кај другите разгледувани теми, коментарот ќе биде олеснет.

ПОТСЕТУВАЊЕ НА НЕКОИ ПОИМИ
Неопходно е да се потсетиме на некои поими кои биле непознати во епохата на Објавата на Кур’анот и во вековите кои настапувале. Човечката репродукција се обезбедува со серија на процеси, заеднички за цицачите, на чиј почеток стои оплодувањето во јајоводот на една јајце клетка која се одвоила од јајникот во средината на менструалниот циклус. Оплодувачкиот агенс е спермата на човекот или поточно сперматозоидот, бидејќи е доволна само една семена клетка: значи, за да се осигура оплодувањето, потребна е најмала количина од оваа семена течност која содржи сперматозоиди во огромен број (десетици милиони на еден полов однос). Течноста ја произведуваат тестисите и таа веднаш се складира во системот на резервоари и канали кои конечно излегуваат во уринарните патишта: додатните жлезди, распрскани долж овие последните, & додаваат на спермата суплементарен секрет без оплодувачки елементи.


Сместувањето на така оплоденото јајце се врши на прецизно место во женскиот генитален апарат: тоа се симнува низ јајцеводите во матката и се вгнездува во телото на матката каде што не се колеба буквално да се закачи вметнувајќи се во неа, во слузот и во мускулот, по формирањето на плацентата и со нејзината помош. Доколку, на пример, зацврстувањето на јајцето се случило во јајцеводот, наместо во матката, бременоста ќе биде прекината. Штом ќе стане видлив за голо око, ембрионот се укажува во вид на мала неоформена маса, на која изгледот на човечкото суштество примарно е неразграничив. Овде тој се развива во редоследни, денес добро познати фази, што ќе даде скелет на човечкото тело: систем на коски, со мускулите околу него, нервен систем, систем на циркулација, стомак итн.


Овие поими ќе служат како членови за споредување со оние кои за репродукцијата можат да се прочитаат во Кур’анот.
Да се стекне претстава за кур’анската содржина за оваа тема не е мала работа. Првата потешкотија доаѓа од распрсканоста по целата Книга на исказите кои се однесуват на неа, на што веќе предупредивме; но тоа не е главната потешкотија. Она што овде уште повеќе може да го заведе истражувачот е проблемот на речникот. Навистина, во нашата епоха сеуште се распространети преводите и коментарите на некои пасуси кои на научниците при читањето можат да им пружат наполно погрешна претстава за кур’анската Објава за разгледуваната тема.
Така, мнозинството преводи го евоцира формирањето на човекот од “грушка крв”, “од прилепување”: еден таков исказ е наполно неприфатлив за научникот специјализиран во оваа област. Човекот никогаш немал такво потекло.

Во параграфот кој го третира вгнездувањето на јајцето во мајчиниот утерус ќе ги видиме причините заради кои одличните арабисти без научна култура се наведени да прават такви грешки. Една ваква констатација овозможува да замислиме колку е капитално поврзувањето на познавањето на јазикот и познавањето на науката за да се сфати значењето на кур’анските искази за репродукцијата. Кур’анот најпрво нагласува редоследни трансформации кои во мајчиниот утерус ги трпи ембрионот до крајот на бременоста.

“О човеку, што те заведе од Господарот твој
Благороден!? Кој те создаде?... па те направи целосен
и складен, и Кој со посак Свој ликот ти го среди”.
Кур’ан 82:6-8
“...и Он, секако, ве создава постепено”. Кур’ан 71:14

Покрај оваа мошне општа забелешка, кур’анскиот текст привлекува внимание на повеќе прашања кои се однесуваат на репродукцијата, а изгледа дека можат вака да се систематизираат: оплодувањето се врши благодарејќи на мошне мала количина на течност; природата на оплодувачката течност; вгнездувањето на оплоденото јајце и еволуцијата на ембрионот.
1. ОПЛОДУВАЊЕТО СЕ ВРШИ БЛАГОДАРЕЈЌИ НА
МОШНЕ МАЛА КОЛИЧИНА НА ТЕЧНОСТ
Кур’анот се враќа на овој поим единаесет пати, употребувајќи изрази кои ги наоѓаме во:

"Он го создаде човекот од капка (сперма)..." Кур’ан 16:4

Обврзани сме арапскиот збор нуţфат да го преведеме со какпа (сперма), со оглед на тоа што на француски (македонски) јазик нема наполно соодветен збор. Треба да кажеме дека овој збор доаѓа од глаголот кој значи –истекува, капнува; тој служи да го означи она што може да остане во ведрото, кое веќе еднаш сме го испразниле. Тоа значи дека означува мошне мала количина на течност, оттаму е секундарното значење –капка вода, овде -капка сперма, бидејќи зборот во еден друг стих е поврзан со зборот сперма.

"Не беше ли (човекот) капка семе, семе што се фрла?" Кур’ан 75:37

Овде зборот маниѕѕ означува сперма.
Еден друг стих означува дека капката за која се работи е сместена на сигурно место (љуарар), кое очигледно го означува гениталниот апарат. Бог вели:


"...потоа како капка семе го стававме на место
сигурно..." Кур’ан 23:13





Треба да додадеме дека квалификативот кој во текстот се однесува на ова сигурно престојувалиште (макîн) е одвај преводлив, тој изразува поим за одлично, воздигнато, солидно утврдено место. Како и да е, се работи за место на растење на човекот во мајчиниот организам. Но, особено е битно да го нагласиме овој поим на мошне мала количина на течност која е потребна за оплодување, што е наполно во хармониија со она што ни е познато во наше време.
ПРИРОДАТА НА ОПЛОДУВАЧКАТА ТЕЧНОСТ
Кур’анот оваа течност, која обезбедува оплодување, ја спомнува со квалификативите кое би било интересно да ги испитаме:

а) "Сперма”, како што тоа пред малку го прецизиравме (Кур’ан 75:37 );
б) "Течност што се исфрла": "(Човекот) создаден е од течност што се исфрла..." (Кур’ан 86:6);
в) "Лоша течност" (Кур’ан 32:8, 77:20).


Квалификативот –лош (мекîн) изгеледа дека може да се интерпретира, но не од гледна точка на квалитетот на самата течност, туку повеќе во функцијата на фактот дека таа се исфрлува со завршувањето на уринарниот апарат позајмувајќи ја цевката низ која излегува урината.
г) "Смеса” или "она што е измешано" :

"Ние човекот го создадовме, навистина, од мешавина на семе..." (Кур’ан 76:2).


Многу коментатори, како професор Хамидуллах, во овие мешавини го гледаат машкиот и женскот елемент. Тоа важи и за некогашните писатели кои не можеле да имаат поим за физиологијата на оплодувањето а посебно за тоа кои се нејзините биолошки услови кај жената; тие сметале дека зборот евоцира единство на спојување на два елемента.
Но, модерните коментари, како што е оној на Мунтахаба, кој го издава Врховниот совет за Исламските работи во Каиро, го исправува овој начин на видување и забележува дека какпката сперма е "дотирана со различни елементи".


Коментаторот Мунтахаба не се впушта во детаљи, но според мое мислење, неговата забелешка е сосема оправдана.
Кои се тие различни елементи на спермата?
Семената течност се образува од различни секрети кои потекнуваат од следниве жлезди:
а) тестиси (секрет на машката полова жлезда кој содржи сперматозоиди, издолжени клетки со долг камшик (опашка) кои пливаат во воденестата течност);
б) семени меурчиња: овие органи, резервоари на сперматозоиди, сместени близу до простатата, исто така имаат свој сопствен секрет, без оплодувачки елементи;
в) простата: таа лачи една течност која на спермата и го дава кремастиот изглед и нејзиниот специфичен мирис;
г) додатни жлезди на уринарните патишта: Цоњперов-ите или Мéрѕев-ите жлезди лачат густа течност, а Литтéров-ите жлезди лачат слуз.
Такво е потеклото на овие "мешавини” за кои изгледа дека Кур’анот зборува.
Но, тоа не е сé. Кога Кур’анот зборува за оплодувачка течност, тој нé информира за фактот дека човечкото потомство е обезбедено со нешто што може да биде извлечено од оваа течност. Тоа е значењето на стихот 8, поглавје 32: "АА (Аллах) потоа, породот негов (човеков), го создава од суштината на лошата течност".


Арапскиот збор кој овде е преведен со суштина, квинтесенција (сулâлат) означува предмет извлечен, излезен од некој друг, најдобриот дел на некоја работа. Како и да го преведеме, секако се работи за дел од една целина.
Она што го предизвикува оплодувањето на јајцето и ја осигурува репродукцијата е една клетка со мошне издолжен облик, чија димензија се означува со броевите во мерилото од 1/10.000 милиметри. Само еден елемент меѓу повеќе десетици милиони кои човекот во нормални услови ги исфрлува (се проценува дека еден кубен сантиметар на сперма содржи 25 милиони сперматозоиди во нормалните услови на ејакулација од неколку кубни сантиметри), ќе успее да навлезе во јајцето; значителен број ќе остане на патот и никогаш нема да го помине патот кој од вагината води до јајцето низ празнината на матката и јајцеводот.


Значи дека многу незначителен дел извлечен од една течност, многу комплексна според својата формација, ќе ја манифестира својата активност. Според тоа, како да не бидеме фрапирани од согласноста помеѓу кур’анскиот текст и научните сознанија кои во нашата епоха сме ги стекнале во врска со овие феномени.
ВГНЕЗДУВАЊЕ НА ЈАЈЦЕТО ВО ЖЕНСКИОТ
ГЕНИТАЛЕН АПАРАТ
Откако ќе биде оплодено во јајцеводот, јајцето слегува за да се вгнезди во внатрешноста на матката: тоа се вика вгнездување на јајцето. Кур’анот ја именува матката каде оплоденото јајце го завзема местото:


"...и во утробите (матките) утврдуваме со посак Наш
до рок определен..." Кур’ан 22:5



Зацврстувањето на јајцето во матката се остварува со развојот на ресичките, вистински продолжетоци на јајцето, кои како корените во земјата, од грлото на овој орган ќе го црпат она што е потребно за растење на јајцето. Овие производи буквално го закачуваат јајцето за матката. Нивното познавање му припаѓа на модерното време.
Ова закачување во Кур’анот се спомнува пет пати. Најпрво во двата први стиха од поглавјето 96:
"Читај во името на Господарот твој кој создаде,
го создаде човекот од нешто што се закачува!"
"Нешто што се закачува" е превод на зборот ‘алаљ. Тоа е неговото првобитно значење. Значењето изведено од овде, "грушка крв", често се наоѓа во преводите: тоа е неточност на која треба да се предупреди; човекот никогаш не поминал низ фазата на грушка крв. Истото тоа важи и за еден друг превод: "прилепување”, што исто така е неточен израз. Првобитното значење, да се присетиме, "нешто што се закачува" наполно одговара на денес добро утврдената реалност.
На овој предмет се потсетува во четири други стихови кои ги евоцират редоследните трансформаци од фаза на капка сперма до крајот на бременоста.

"...Ние, ве создадовме од...нешто што се закачува..."
Кур’ан 22:5
"Потоа капката семе Ние ја создадовме во нешто што
се закачува..." Кур’ан 23:14
"(Аллах*) ве создаде од капка семе, потоа од нешто
што се закачува..." Кур’ан 40:67
"Не беше ли (човекот) капка семе, семе што се фрла?
А по ова, нешто што се закачува, па го создаде и
обличје му даде..." Кур’ан 75:37-38

Органот во кој се одвива бременоста е означен во Кур’анот, како што тоа го видовме, со зборот кој во арапскиот јазик се употребува за означувањето на матката. Во некои поглавја тој го добива терминот "сигурно место" (поглавје 23, стих 13, кој погоре е цитиран, и поглавје 77, стих 21). Во еден друг стих (поглавје 6, стих 98) се работи за човечкото сигурно престојувалиште изразено со терминот кој е многу близок на претходниот, и кој се чини дека подеднакво ја означува мајчината матка. Јас лично мислам дека значењето на стихот е такво, но неговата интерпретација далеку би не однела, а за тоа немамо доволно место во оваа студија.
Многу деликатна е и интерпретацијата на следниот стих:

"Ве создаде во утробата на мајките ваши, суштество по суштество, во три темнини…" Кур’ан 39:6

Модерните интерпретатори на Кур’анот овде ги гледаат трите анатомски слоја кои го штитат детето во текот на бременоста: перитонеумот, самата матка и обвивките на фетусот (плацентата, мембраната и амнионската течност). Должен сум да наведам нешто, за да овој стих биде потполн: интерпретацијата која овде е дадена не ми се чини анатомски спорна, но дали кур’анскиот текст навистина сакал ова да го каже?

4. ЕВОЛУЦИЈАТА НА ЕМБРИОНОТ ВО
ВНАТРЕШНОСТА НА МАТКАТА
Таква каква што е опишана во Кур’анот, таа совршено одговара на она што денес го знаеме за некои етапи на развојот на ембрионот и не содржи ни еден исказ кој модерната наука би можел да го критикува.
По "она што се закачува", (израз за кој видовме до која мерка е добро базиран), Кур’анот вели,

ембрионот поминува низ фаза на месо (како изџвакано месо), потоа се јавува коскено ткиво кое е обвиткано со месо (дефинирано со збор поинаков од претходниот кој значи свежо месо).
"(Ние) од нешто што се закачува создадовме парче
месо (како изџвакано); од парчето месо (како
изџвакано) создадовме коски, а потоа коските со
(свежо) месо ги обвиткавме..." Кур’ан 23:14

Месото (како изџвакано) е превод на зборот му¼ġат; месо (како свежо месо) лаÊм. Оваа дистинкција треба да ја истакнеме. На почетокот, ембрионот е мала маса која, на просто око, во еден степен на нејзиниот развиток изгледа како изџвакано месо. Коскениот систем се развива во внатрешноста на оваа маса, во она што се нарекува мезенхим. Формираните коски обвиткани се со маси на мускулатура: за нив се применува зборот лаÊм.
Се знае дека во текот на ембрионалниот развиток некои делови изгледаат наполно диспропорционално во однос на она што подоцна ќе биде единка, додека пак другите остануваат пропорционални.
Зарем тоа не е значењето на зборот муËаллак кој значи "пропорционално обликуван" а употребен е во стихот 5 од поглавјето 22 за да го евоцира овој феномен?
"...Ние, ве создадовме од...нешто што се закачува...потоа од парче месо, пропорционирано и непропорционирано..."
Кур’анот исто така алудира на појавата на сетилата и стомакот:

"И (Аллах) ви дава и слух, и вид и срца..." Кур’ан 32:9
Тој алудира на формирањето на полот:
"Да, Он создаде елементи на пар: машко и женско, од
семе кога ќе се закачи!" Кур’ан 53:45-46

Формирањето на полот исто така е евоцирано во поглавјето 35, стих 11, и во поглавјето 75, стих 9.
Како што кажавме, сите овие кур’ански искази треба да бидат споредени со знаењата утврдени во модерното време: нивната согласност со овие е очигледна. Но, исто така исклучително битно е да ги споредиме со општите верувања за овој предмет кои биле вообичаени во периодот на Објавата на Кур’анот, за да сфатиме до која мерка луѓето од тоа време биле далеку од тоа за овие проблеми да имаат гледишта слични со овие изложени во Кур’анот. Нема сомнение дека тие тогаш не знаеле да ја интерпретираат оваа Објава како што ние денес ја сфаќаме, бидејќи во тоа ни помагаат достигнувањата на модерната наука. Всушност, дури во текот на ЏИЏ век за овие прашања ќе се стекне нешто појасно мислење.

Во текот на целиот среден век митовите и шпекулациите без основа се наоѓале во основите на најразлилчните доктрини: тие биле во циркулација уште неколку векови подоцна. Се знае ли дека фундаменталната етапа во историјата на ембриологијата било Харвеѕ-евото тврдење, 1651 од година, дека "сé живо доаѓа од јајцето" и дека ембрионот се формира постепено, дел по дел? Но, во оваа епоха, во која науката која се раѓала сепак во голем степен го користела неодамнешното откритие на микроскопот за предметот за кој се зборува, сеуште се зборувало за взаемните улоги на јајцето и сперматозоидот.

Големиот натуралист Буффон припаѓал на кланот на овисти, меѓу кои Боннет ја поддржувал теоријата за вметнувањето на зачетоците: така, јајникот на Ева, мајката на човечкиот род, би ги содржел зачетоците на сите живи суштества, вметнати еден во друг. Оваа хипотеза постигнала извесен успех во ЏВИИИ век.
Повеќе од еден милениум пред оваа епоха, во која во циркулација биле фантастични доктрини, луѓето го запознале Кур’анот. Неговите искази за човечката репродукција со едноставни термини изразувале основни вистини, за чие откривање на луѓето ќе им требаат толку векови.

Аллахово чудо на создавање – имунолошкиот систем на човекот

Секојдневно во нашите внатрешни делови на нашето тело се води војна, а тоа ние и да не го запазуваме. Од една страна се вирусите и бактериите кои бараат да навлезат во нашето тело и да го стават под контрола, а од друга страна се имуните ќелии кои го штитат нашето тело од овие непријатели.

Непријателите очекуваат во офанзивна положба како би нашле пат кон саканото подрачје, кон кои тежнеат да влезат штом им се укаже прва поволна прилика. Меѓутоа, силните, организирани и дисциплирани војници (имуните ќелии) во нападнатите области нема да им дозволат на непријателите така лесно да успеат во своите намери. Прво “војниците“ кои ги уништуваат и неутрализираат “непријателските војници“ (фагоцити) стигнуваат на бојното поле. Меѓутоа, некогаш битката е “потешка“ отколку што овие војници би можеле да поднесат. Во такви околности други војници (макрофаги) се повикани во “борба“. Нивното учество предизвикува узбуна во нападнатата област и уште едни војници (помошни Т ќелии) бидуваат повикани во битката.

Овие војници добро ја познаваат локалната популација. Тие брзо ја распознаваат својата војска од непријателската. Веднаш активираат војници кои имаат улога да произведуваат оружје (Б ќелии). Овие војници имаат исклучителни можности. Иако никогаш пред тоа не го виделе непријателот, тие се во состојба да созададат оружје кое ќе го онеспособи. Освен тоа, носат и оружје кое така брзо го создаваат што веднаш можат да го употребат. Во тек на ова патување, тие успеваат во тешката задача, да не предизвикаат никаква штета на сојузниците. Подоцна, доаѓаат напаѓачките екипи (убивачки Т ќелии). Овие убивачки Т ќелии испалуваат отровен материјал, кој го носат со себе, кон најосетливите непријателски точки. Во случај на победа, доаѓа уште една група на војници на местото на битката (пригушувачки Т ќелии) и ги испраќаат сите војници назад во нивниот камп. Војниците кои пристигнуваат последни на местото на битката (ќелии на помнење) ги снимаат сите информации за непријателот, како би можеле да ги искористат во случај на слична инвазија во иднина.

Прекрасната армија за која се говореше е имуниот систем во човековото тело. Сето горе наведено го извршуваат микроскопски ќелии невидливи за голото око.

Колку луѓе се свесни дека поседуваат така организирана, дисциплирана и беспрекорна војска во своите тела? Колку од нив се свесни дека се опкружени од сите страни со микроби кои ако не бидат спречени можат да предизвикаат сериозна болест или дури и смрт. Навистина, постојат многу опасни микроби во воздухот кој ги вдишуваме, во водата која ја пиеме, храната која ја конзумираме и површините кои ги допираме, иако особата е несвесна за сите овие случувања, ќелиите во нејзиното тело прават огромни напори да ја спасат од болест која би можела да предизика дури и смрт.

Способноста на сите имуни ќелии да ги распознаваат непријателските ќелии од ќелиите на телото, способноста на Б ќелиите да припремуваат оружје за неутрализиранје на неприајтелот кој нигогаш пред тоа не го виделе, нивната способност да создаваат онолку оружје колку им е потребно за употреба без неповолно делување врз било која ќелија од телото, ќелии кои припремаат сигнали извршувајќи ја својата должност во потполност без никакво приговарање, а секоја од нив знае што да работи, и нивното повраќање на првобитната положба се врши без никакви проблеми штом ја извршат својата задача и можноста на ќелиите за помнење се само некои од впечатливите особини на овој систем.
Поради сите овие причини ниту еволуционист никогаш не пишувал за развојот на имуниот систем.

Многу е тешко за особата да преживее ако не поседува имун систем, или ако тој неисправно функционира, бидејќи би била изложена на сите микроби и вируси кои се наоѓаат во надворешниот свет. Денес, таквите луѓе можат да живеат само во специјално изолирани простории без никаков контакт со било кој или било што од околината.

Заради тоа невозможно е особата која нема имунолошки систем да преживее во примитивна средина. Ова нè носи до заклучок дека таков комплекс како што имунолошкиот систем, може да се создаде само еднаш и со сите елементи недопрени.

(islamcan.com)

Ротација на Земјата

После сето што е наведено дојдовме до ново прашање, прашањето за Земјината ротација. Може ли некој да го одреди движењето на местото на кое седи во случај кога се движи целиот простор со с# што е во него? Сигурно е дека никој не може да го одреди таквото движење. Зошто? Затоа што движењето на телото кое се движи можно е да се воочи единствено ако го споредиме со нешто што е статично. Во овој случај не постои ништо статично, бидејќи целата Земја се движи. Меѓутоа, просторите на Земјата се многу стабилни. Да изведеме експеримент. Кога седиме во сосема затворено тело кое се движи додека сме во него и тука имаме стабилна положба која не се менува, нема да почувствуваме движење на ова тело се додека не отвориме прозор и го споредиме движењето на тоа тело со некој статичен објект, како што се столбовите или дрвата. Значи, движењето на телата не можеме да ги воочиме се додека не ги споредиме со некој статичен објект. Кој може да го спореди движењето на целата Земја така што ќе ја спореди со нешто што е сосема статично? Сигурно никој, се додека и ние самите се движиме…



Четврта научна вистина: Движењето на планините не е сопствено движење туку е предизвикано со движењето на Земјата.


Возвишениот Аллах во Кур'анот вели:
"И ги гледаш планините мислејќи се неподвижни. Тие се креваат како што се креваат и облаците". (Ен-Немл, 88)

Значењето на зборот мислејќи е во тоа што укажува дека е тоа само привидение, а не е вистина, бидејќи овие масивни планини кои ги гледаме пред себе како цврсти, стабилни и неподвижни, всушност, не се такви. Возвишениот Аллах сака да ни укаже дека овие огромни, масивни и силни планини, кои се Земјини столбови и кои пред нас изгледаат цврсти, стабилни и поврзани, неуништливи и нескршливи, овие силни планини кои предизвикуваат стравопочитување, во реалноста се движат како и облаците. Потоа, кога ќе се зачудите на овие зборови и ќе се запрашате како е можно планините да се движат како облаците кога се тие најнеподвижно нешто на светот пред нашите очи? Возвишениот Аллах ни праќа порака: «Не, не чудете се! Тоа е Аллахово давање. Од Аллах кој сe совршено уредил.» Ако некој мисли дека ова ќе се случува дури на Ахирет, треба да знае дека тогаш не ќе биде ова Земја, а планините ќе се нишаат, бидејќи ние ги потврдуваме зборовите на Возвишениот Аллах:

"На Денот кога земјата ќе биде заменета со друга земја, па и небесата; и кога сите ќе излезат пред Аллах, Единствениот и Моќниот!" (Ибрахим, 48)




Покрај тоа, зарем на Ахирет ќе има привидение? Не, на Ахирет ќе се види само целосна вистина. Сe ќе видиме со ајнул-јекин, со вистински вид, и сe ќе спознаеме во неговата вистина: џеннетот и џехеннемот; наградите; полагањето на сметка и сe друго. Значи, Аллаховите зборови …мислејќи се неподвижни… значат дека вие пред планините се лажете, бидејќи мислите дека се неподвижни, а тие се движат како и облаците.
Сега да обрнеме внимание на користењето на зборот се креваат (поместуваат) како што се креваат (поместуваат) и облаците, бидејќи веќе укажавме дека Аллаховиот говор е совршено јасен и прецизен. Поместување на облаците… Зошто Аллах џ.ш. не употреби некој друг израз, како што е движење на ветрот, морските таласи или што било друго? Затоа што облаците не се движат сами од себе, туку ги поместува друга сила, а таа сила е делувањето на ветрот. Кога гледаме дека облаците се движат од еден правец кон друг, не се движат сами од себе, туку доаѓаат ветрови кои ги подвижуваат и ги носат од едно место во друго. Како да сака Возвишениот Аллах да ни каже: «Внимавајте! Планините се движат, но не со сопствената сила како Земјата или ветрот. Не, оние не се движат сами од себе, т.е. оние не преминуваат од едно место на земјината површина на некое друго место. Не, нивната положба е стабилна. Оние пред вас се движат онака како што се поместуваат облаците, т.е. се поместуваат со движењето на Земјата, сосема идентично како што облаците се движат под влијание на ветрот.» Инаку, зошто Аллах не рече: «Ти ги гледаш планините и мислиш дека се неподвижни а оние одат, или оние трчаат, или оние се преместуваат, или одат од едно место во друго!? Никогаш. Изоставени се сите изрази кои укажуваат на движење на планините со сопствена сила, т.е. она што со своја сила ги крева планините е Земјата. Брдата и планините се препуштени на оваа сила и оние пред вас се движат како облаците кои ги поместува делувањето на ветрот кој ги потиснува. Го гледаме ли совршенството на изразот во прецизноста на описот на Земјината ротација во Кур'анот? Зарем е можно Мухаммед, с.а.в.с., да го измислува овој говор, или да го достигне тоа знаење? Зарем не е ова муџиза, кога научниците потврдуваат дека Земјата се движи околу својата оска, а ние им кажуваме дека тоа е вистина на која Кур'анот веќе укажал. Дури, детално тоа го појаснил? С# на Земјата ја следи нејзината ротација, што ги вклучува и огромните, масивни планини. Ова, секако, се однесува на дуњалукот, зашто на Ахирет Аллах џ.ш. целосно ќе ги уништи брдата и планините и тогаш не ќе има привидение, туку ќе биде само целосно убедување…





Природата на Кур'анот ги надминува границите на иднината. Аллах потоа нe известува за природните појави кои луѓето со интелектуални напори ќе ги потврдат дури после четиринаесет векови. Тоа докажува дека Кур'анот ги надмина границите на иднината. Меѓутоа, поединци се впуштаат во расправа за создавањето на човекот, што претставува обид на застранување и негирање на Аллаховите ајети во светот околу нас. Ова е, исто така, муџиза на Кур'анот, т.е. постоењето на тие застранети и нивните обиди на застранување и борба против Аллаховата вера. Тоа е кур'анска муџиза затоа што Возвишениот Аллах н# извести за нив многу одамна пред воопшто тие да се појават, а тоа детално го објаснавме во друго поглавје.

Земјата е тркалезна

Убеден сум дека за време на Аллаховиот Пејгамбер, с.а.в.с., никој од луѓето не знаел ништо за тркалезната форма на Земјата, ниту тоа било дел од чие било знаење. Во тој период се објавува Кур'анот и се објавува кур'анскиот ајет:
"И Земјата Ние ја раширивме…" (Ел-Хиџр,19; Каф,7)

Мораме да ја нагласиме прецизноста и совршенството на овој кур'ански израз.
Употребен е единствениот соодветен израз за времето во кое е објавен и за сите наредни векови. Со изразот ја раширивме, истовремено се постигнати две важни значења. Првото значење на ајетот: И Земјата Ние ја раширивме… зборува дека Земјата е раширена, што не преставуваше проблем, бидејќи во тоа време луѓето можеле со своите очи да ја видат вистинитоста на тој ајет. Подоцна, кога се востанови дека Земјата е тркалезна, гледаме дека тоа било единствен израз кој целосно одговара на описот на Земјината топка.

После тоа да го погледнеме овој кур'ански ајет:
"Он ноќта ја покрива со денот, а денот го покрива со ноќта". (Ез-Зумер,7)

Зошто Возвишениот Аллах го употребува зборот (јукеввиру) покрива, обвива. Кур'анскиот израз потекнува од Аллах и затоа е неверојатно прецизен и непогрешлив. Но, зошто е кажано покрива, обвива, а не ја раширува ноќта и денот, што подобро би одговарало на описот ако Земјата е рамна, или ги сменува денот и ноќта, или со кој било друг збор. Ако вие донесете нешто и го обвиете тоа околу тркаелст предмет ќе кажете: «Ја обвив ткаенината, на пр. во клопче, т.е. добив тркалеста форма така што завиткав клопче. Ако сакате некој човек да ви направи нешто тркалесто ќе му кажете: «Земи го ова и заобли го!» т.е. направи од него топка. Директното значење на зборовите на

Возвишениот Аллах:

"Он ноќта ја покрива со денот, а денот го покрива со ноќта".
е тоа, дека направи тие да ја обвијат Земјината топка…
Совршениот Кур'ан укажува дека ноќта и денот ја опфаќаат Земјината топка истовремено во секој момент. Возвишениот Аллах не рекол:» Он Земјата ја покрива со ноќта, а потоа ја покрива со денот.» Зборовите: Он ноќта ја покрива со денот, а денот го покрива со ноќта., со употреба на предлогот ала на глаголот кеввере, заслужува поголемо внимание, за да добиеме дополнителен увид во доменот на совршенството на Кур'анот. Он ноќта ја покрива. Значењето на овој ајет е дека тие истовремено и заедно се наоѓаат околу земјината топка, и на тоа Кур'анот укажал пред четиринаесет векови, а до што човечката наука успеала да стигне дури во последниот период од историјата.

Ова прашање, прашањето за тркалестата форма на Земјата, Кур'анот го спомнува и на други места. Зошто? Затоа што е тоа голема природна вистина…



Втора научна вистина: Денот и ноќта заедно се на Земјава



Денот и ноќта истовремено се наоѓаат на Земјава. Да ги погледнеме сега другите зборови на Возвишениот Аллах:

"Ниту Сонцето не треба да ја стигне Месечината, а ниту ноќта да дојде пред денот…" (Ја-син, 40)

Каква е пораката и значењето на овој кур'ански ајет? Неговото наведување на оваа појава е во тоа да се исправи оновремското убедување. Тие зборуваа: »Ноќта го престигна денот. Денот почнува со излезот на Сонцето и завршува со неговото заоѓање. После тоа настапува ноќ, т.е. ноќта го престигна на денот». Аллах џ.ш. во Кур'анот вели:

"а ниту ноќта да дојде пред денот…"

Со овој ајет Тој го негира нивниот говор дека ноќта го престигна на денот, порачувајќи им: «Не, никако. Ниту ноќта може да го престигне на денот, а ниту денот може да ја престигне на ноќта.»

Ова воедно е и објава дека Земјата е тркалеста, и дека ноќта и денот истовремено се присутни на Земјата. Ако го прифатиме мислењето дека Земјата е голема рамна плоча, тогаш би биле можни само две состојби. Прво: Дека Аллах џ.ш. го создаде Сонцето и му определи положба така што неговите зраци директно да се насочени кон Земјината рамнина. Во тој случај, на целата Земја прво е присутен денот. Потоа Аллах џ.ш. би го оддалечил Сонцето и тогаш би настапила ноќ. Второ: Аллах џ.ш. го создаде Сонцето и тоа воопшто не е насочено само на Земјата. Во тој случај на Земјата прво би била присутна ноќта, а после тоа доаѓа Сонцето над Земјината рамнина и настапува ден. Трета солуција не е можна. Така, кога Аллах џ.ш. вели: а ниту ноќта да дојде пред денот… целосно ја исклучува можноста денот да ја престигне на ноќта и обратно, бидејќи меѓу нив нема престигнување. Од кога? Од почетокот на создавањето на Земјата, или од кога Аллах џ.ш. ја создаде Земјата. Во говорот за материјалните предмети оваа ситуација е можна единствено во случај Земјата да е тркалеста. Кога Аллах џ.ш. ги создаде Сонцето и Земјата, ги постави денот и ноќта заедно. Земјината половина свртена кон Сонцето станала ден, а втората половина, ноќ. Потоа Земјата почнала да ротира околу својата оска, па ноќта стана ден, а денот стана ноќ.

Значи, со зборовите на Aллах во Куранot: а ниту ноќта да дојде пред денот… индиректно е кажано дека Земјата е создадена во форма на топка.

Куранот за планините

Книгата насловена како „Земјата“ е темелната книга на многу универзитети низ целиот свет. Еден од двата автора е проф. Емеритус Френк Прес. Тој бил научен советник на поранешниот председател на САД, Џими Картер, и 12 години бил претседател на Националната Академија на Науките, во Вашингтон. Во неговата книга стои дека планините имаат подземни корени. Тие корени се длабоко вкопани во земјата, и со оглед на тоа планините имаат облик на клинец.

Модерните научници докажале дека планините имаат длабоки корени под површината на Земјата и дека тие корени можат да ја достигнат својата величина над површината на земјата за неколку пати.

И поради тоа, најсоодветниот збор за да се опишат планините, базирајќи се на овие информации, е зборот „клин“, бидејќи повеќето соодветно наместени клинови се наоѓаат под површината на земјата. Историјата на науката ни говори дека теоријата за планините била поставена дури во последните години од деветнаесеттиот век.
Планините исто така имаат важна улога во стабилизирањето на кората на Земјата. Тие го спречуваат тресењето на земјата. Бог ни рекол во Куранот:

„И по Земјата Ние кренавме планини без таа да ги стресе...“
(Куран, 16:15)

Исто така, модерната терија за тектонската обвивка држи до тоа дека плани-ните функционираат како стабилизатори на Земјата. Оваа наука за улогата на планините како стабилизатори на Земјата што туку почнала да се разбира, во рамките на обвивката на кората и тоа во доцните шеесетти години на овој век.
Дали можел некој во времето на животот на Пратеникот Мухамед, нека е Божјиот мир над него, да го знае вистинскиот облик на планините? Дали можел некој да си замисли дека таа цврста масивна планина, кој ја гледа пред себе, всушност се протега и има корени, длабоко во Земјата, како што изјавуваат научниците? Многу голем број на геолошки книги, кога пишуваат за планините, само го опишуваат делот кој се наоѓа над површината на Земјата. Ова е поради фактот, што повеќето книги не се пишувани од специјалисти по геологија. Сепак, модерната геологија ја има потврдено исправноста на Куранските стихови.
__________________

Куранот за длабоките мориња и внатрешните бранови

Бог вели во Куранот:

„Или пак, како темнини во море кое го прекриваат бранови едни на други, а над нив облаци: темнини едни на други натрупани, така што, кога ќе се извади раката, ни прст не може да се види.“(Куран, 24: 40)Овој стих говори за темнините кои се наоѓаат во длабочините на морињата и океаните, каде што, ако човекот ја погледне својата рака не би можел да ја види. Темнината која се наоѓа во длабочината на морињата и океаните започнува некаде околу длабочина од 200 метри па надолу. На оваа длабочина, скоро и да нема светлина. Под далбочина од 1000 метри не постои светлина воопшто. Човечките суштества не се во можност да нуркаат повеќе од четириесет метри, без потребната помош на подморската специјална опрема. Човечките суштества, без помош, не можат да преживеат, во длабоките темни делови на океанот, како што е длабочината од 200 метри.

Помеѓу 3 и 30 проценти од сончевата светлина се рефлектира на морската површина. И скоро сите седум бои на светлиот спектрум се апсобираат една по друга, во длабочината од првите 200 метри, освен плавата боја. (Океаните, Елдер и Пернета, стр. 27)

Научниците ја имаат од неодамна откриено оваа темнина со помош на средствата на специјалната опрема и подморницата, со што им беше овозможено да нуркаат во длабочините на океанот.
Исто така предходниот пример можеме да го разбереме од стихот, „... темнини во море кое го прекриваат бранови едни на други, а над нив облаци...“, дека длабоките води на морињата и океаните се покриени со бранови, и дека над тие бранови се наоѓаат други бранови. Сигурно е дека следната група на бранови, се брановите на површината кои можеме да ги видиме, затоа што во стихот е наведено дека под следниот бран се наоѓаат облаци. Но што е со првиот бран? Научниците неодамна откриле деке постојат внатрешни бранови кои „влијаат на густината помеѓу слоевите на различната густина“.

Внатрешните бранови помеѓу два слоја на вода со различна густина. Едниот е густ (понискиот), другиот е помалку густ (повисокиот). (Океанографија, Грос, стр. 204)
(Површински бранови, внатрешни бранови; перспектива; помалку густа вода; густа вода)

Внатрешните бранови ги покриваат длабоките води на морињата и океаните, затоа што длабоките води имаат повисока густина од водата над нив. Внатрешните бранови функционираат исто како и површинските бранови. Тие исто така можат да се прекршуваат, како и површинските бранови. Внатрешните бранови не можат да бидат видени со човечко око, но можат да бидат лоцирани со проучувањето на температурата или пак на промените на солта на дадена локација.

Куранот за морињата и реките

Модерната наука има откриено дека на местото каде што две различни мориња се допираат, всушност постои граница помеѓу нив. Оваа граница ги одвојува двете мориња, со што секое море си има своја температура, соленост и густина. Како пример би го навеле Медитеранското море чија вода е топла, солена и помалку густа, за разлика од водата на Атланскиот океан. Кога водата на Медитеранското море навлегува во Атлантикот преку Гибралтарот, навлегува неколку стотици километри во Атлантикот во длабочина од околу 1000 метри со својата топлина, соленост и помалата густина. Медитеранската вода се стабилизира во оваа длабочина.

Водата на Медитеранското море навлегува во Атлантикот преку Гибралтарот, со својата температура, соленост и помалата густина, поради границата која ги дели. Температурата е во целзуисови степени. (Поморската геологија, Кјуенен, стр. 43, со мало зголемување)
(длабочина во метри; Атланскиот океан; Медитеранското море; Водата на Атланскиот океан; Соленост под 36,0‰; Гибралтар; Водата на Медите-ранската вода; Соленост над 36,5‰)

Иако има големи бранови, јаки струи и плими во тие мориња, тие не се мешаат ниту ја преминуваат оваа граница.
Чесниот Куран спомнува дека има граница помеѓу морињата и дека тие не ја преминуваат. Бог вели:

„Ги оддели двете мориња кои само се допираат; меѓу нив има препрека, и не се мешаат.“
(Куран 55: 19 - 20)

Но кога Куранот ни говори за разликата помеѓу слатката и солената вода, се спомнува постоењето на „забранетата поделба“ со граница. Бог во Куранот вели:

„И Тој е Оној кој одвои едно од друго две мориња: едното пивко и студено, а другото солено и горчливо. И меѓу нив одреди меѓупростор и испречи препрека.“
(Куран, 25: 53)
Некој може да се запраша зошто во Куранот е спомната преградата, кога се говори за слатката и солената вода, но не ја спомнува преградата кога зборува за разликата на двете мориња?
Модераната наука открила дека во устието, каде што слатката и солената вода се сретнуваат, ситуацијата е некако поинаква од онаа што може да се види на местото каде што двете мориња се сретнуваат. Откриено е она што ги разликува слатката вода од солената во устието е зоната на сепарација која има различна соленост од слатката вода но и од солената вода.

Должинската регија ни ја покажува соленоста (деловите се по илјада ‰) во устието. Овде можеме да ја видиме преградата (зоната на сепарација) помеѓу слатката и солената вода. (Вовед во океанографијата, Турман, стр. 301, со краток додаток.)
(слатка вода (река); Преградата (Зоната на сепарација); Солената вода (море); Вертикално измешани.)

Оваа информација била откриена од неодамна, користејќи напредна технологија за мерењето на температурата, соленоста, густината, растворливоста на кислородот итн. Човечкото око не може да ја види разликата помеѓу овие мориња кои се мешаат, дури и ни изгледаат како едно хомогено море. Исто така човечкото око не може да ја види поделбата на водата во истијата на три вида: слатка вода, солена вода, и преградата.

Куранот за настанокот на универзумот

Науката за модерната астрономија, обсервациона и теоретската, јасно укажуваат на фактот, дека во еден момент, целиот универзум бил само еден облак на непрозирен и многу густ чад, топол и во гасовита состојба. Ова е еден од неспорните принципи на денешната модерна астрономија. Научниците сега можат да набљудуваат како се формираат нови ѕвезди кои настануваат од остатоците на тој чад. Ѕвезди кои навечер светат, предходно биле како и целиот универзум, во гасовита состојба. Бог ни вели во Куранот:

„Потоа се упати кон небесата, а тие беа како магла...“(Куран, 41: 11)
Поради тоа што Земјата и небото над нас (Сонцето, Месечината, ѕвездите, планетите, галаксиите итн.) настанале од истиот „чад“, можеме да заклучиме дека Земјата и небото биле една поврзана целина. И тогаш од тој хомоген „чад“ се формирале и одделиле едно од друго. Бог ни вели во Куранот:

„Зарем не знаат неверниците дека небесата и Земјата беа една поврзана целина, па Ние ја распарчивме...?“(Куран, 21: 30)

Д-р Алфред Кронер е еден од светски реномираните геолози. Тој е професор по геологија и шеф е на катедрата на одделот за геологија на Институтот по геолошки науки на универзитетот Јоханес Гутенберг во Маинз, Германија. Тој рекол: „Размислувајќи, од каде дошол Мухамед... мислам дека е скоро невозможно тој да знаел за овие работи, како што е необичното настанување на универзумот, бидејќи научниците ги откриле овие работи дури во изминатите неколку години, со многу комплицирани и напредни методи на технологијата, како и во овој случај.“

Исто така рекол: „За некој кој пред илјада и четиристотини години не знаел ништо за нуклеарната физика, мислам дека не можел да биде во состојба само така, од свој памет, да ги знае тие работи, како за пример, дека Земјата и небото имаат исто потекло.“
__________________